Przegląd tematu |
Wysłany: 2008-12-19 Temat postu: | |
http://www.zespol-waardenburga.hudysz.com/index.html |
Wysłany: 2008-12-19 Temat postu: Waardenburga zespół | |
Zespół Waardenburga (ang. Waardenburg syndrome) - grupa kilku, genetycznie uwarunkowanych zespołów wad. Łączy je różnego stopnia niedosłuch czuciowo-nerwowy, plamy bielacze na skórze, jasne i niekiedy różnobarwne tęczówki oraz występowanie jasnego pasma włosów.
Zespoły Waardenburga są spowodowane mutacjami w genach kodujących czynniki transkrypcyjne, mające wpływ na migrację melanocytów w embriogenezie. Czynniki transkrypcyjne zaangażowane w ten proces to PAX3, MITF i SOX10. Gen PAX3 we wczesnym okresie zarodkowym ma największą ekspresję w grzebieniu neuronalnym i w dermatomiotomach, z których powstają mięśnie i skóra. Heterozygotyczna mutacja w genie PAX3 spotykana jest u większości chorych (zespół Waardenburga typu I) choroby; mutacje w obydwu kopiach genu (stan homozygotyczny lub stan złożonej heterozygotyczności) warunkuje ciężką postać choroby, jaką jest zespół Waardenburga typu IV. Heterozygotyczna mutacja genu MITF (micropthalmia-associated transcription factor) powoduje haploinsuficjencję genu. Czynnik transkrypcyjny MITF transaktywuje gen tyrozynazy w melanocytach, a zaburzenie jego funkcji leży u podłoża części przypadków zespołu Waardenburga typu II. Natomiast mutacja z utratą funkcji w genie MITF wywołuje zespół Tietza. Cechy charakterystyczne dla zespołu Waardenburga typu I (WS1) * zniekształcenia nosa * telekantus (dystopia canthorum) * białe plamy na sierści * wczesne siwienie/odbarwienia * różnobarwność tęczówek * hipoplazja podścieliska tęczówki, błękitne (szafirowe) oczy * bielactwo * skrócenie rynienki podnosowej * niedosłuch czuciowo-nerwowy Obraz kliniczny zespołu cechuje duża zmienność; niektórzy chorzy mają łagodną postać choroby i ich słuch jest nieuszkodzony. W zespole Waardenburga typu II (WS2) chorzy mają objawy ograniczone do defektu melanocytów * biały plamy na futrze (poliosis) * niedobór barwnika w tęczówkach, błękitne oczy * wczesne odbarwienie * bielactwo * niedosłuch, spowodowany brakiem melanocytów w rąbku barwnikowym ślimaka W zespole Waardenburga typu III (WS3) charakterystyczne są * wady ubytkowe kończyn górnych Dla obrazu klinicznego zespołu Waandenburga typu IV (WS4) charakterystyczna jest * choroba Hirschsprunga (łac. morbus Hirschsprung, ang. Hirschsprung’s disease, aganglionic megacolon, HSCR) - rzadkie, wrodzone schorzenie unerwienia jelita, uwarunkowane genetycznie, o wieloczynnikowym, zarówno dominującym jak i recesywnym sposobie dziedziczenia i zmiennej ekspresji. Jego istotą jest brak śródściennych zwojów nerwowych w dystalnym odcinku jelita grubego, rzadziej odcinek bezzwojowy jest dłuższy. Objawy choroby są zmienne; w obrazie klinicznym dominują zaparcia. Choroba Hirschsprunga jest najczęstszą przyczyną niedrożności przewodu pokarmowego. … W 1992 roku Waardenburg Consortium grupujące specjalistów od WS z całego świata ustaliło kryteria diagnostyczne dla zespołu Waardenburga typu I. Rozpoznanie można postawić gdy pacjent spełnia dwa większe kryteria albo jedno większe i dwa mniejsze; kryteria dodatkowe mają znaczenie pomocnicze. Kryteria większe 1. Niedosłuch czuciowo-nerwowy z progiem większym niż 25 dB dla przynajmniej dwu częstotliwości z przedziału 250-4.000 Hz, bez cech wysięku i innej uchwytnej przyczyny niedosłuchu 2. Anomalie rozmieszczenia barwnika w siatkówkach: a) Różny kolor tęczówek b) Teczówka dwubarwna (segmentalna różnobarwnosć) c) Charakterystyczne, błękitne (szafirowe) tęczówki, opisywane jako błękitne oczy Waardenburga albo oczy koloru błękitu nieba - hipopigmentacja tęczówek; anomalia podścieliska 3. Hipopigmentacja włosów 4. Dystopia canthorum (boczne przemieszczenie kątów wewnętrznych szpary powiekowej, ze zmniejszeniem widocznego pola twardówki w przyśrodkowym kącie oka, najlepiej oceniane wskaźnikiem W (≥2,07) 5. Krewny pierwszego stopnia ze zdiagnozowanym zespołem Waardenburga Kryteria mniejsze 1. Wrodzone bielactwo (liczne obszary hipopigmentowanej skóry) 2. Synophrys albo włosy brwi w linii środkowej twarzy, powyżej nasady nosa 3. Szeroka i wysoka nasada nosa 4. Hipoplazja skrzydełek nosa (hypoplasia alae nasi) - hipoplastyczne dolne chrząstki nosowe, zwykle powodują zwężenie dolnej trzeciej części nosa 5. Przedwczesne siwienie/odbarwienia Rzadko spotykane wady (kryteria dodatkowe) 1. Choroba Hirschsprunga 2. Anomalia Sprengla 3. Tarń dwudzielna (spina bifida) 4. Rozszczep wargi i (lub) podniebienia 5. Defekty kończyn 6. Wrodzone wady serca 7. Zaburzone funkcjonowanie narządu przedsionkowego 8. Szeroka, kwadratowa w zarysie szczęka opracowanie: Ana źródło: 1) http://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_Waardenburga 2) http://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_Hirschsprunga http://www.ferretta.pl/zdrowie/zespol-waardenburga/ |