Problemy dzieci po operacji z przedszkolem

Hej! Widzę, że włożyłem kij w mrowisko, co wcale nie było moim zamiarem. Bardzo dziękuję za wszystkie słowa pocieszenia, jednak muszę trochę umitygować i poprosić o poskromienie emocji. Sytuacja przedszkolna nie jest aż tak czarna. Nie ma stada wstrętnych pań wołających "zabierzcie swojego wstrętnego przygłupa do wariatkowa". Panie są bardzo miłe i ciepłe. Bardzo ładnie się z Franiem obchodzą, tulą go i chcą mu pomóc. Ani razu nie powiedziano nam o możliwości wyrzucenia. To dośpiewaliśmy sobie sami po tym, jak pani kilkakroć powtórzyła, że nie mogą sobie z Franiem dać rady i ciągle ktoś musi być tylko przy nim, bo stanowi zagrożenie dla siebie i dla innych - albo atakuje dzieci, albo sam się wspina, skacze itd. Kwestia ewent. zaburzeń psychicznych występuje tylko w sferze niedomówień, podobnie jak kwestia że "coś się stało", bo utrzymują, że te złe zachowania objawiły się nagle od pewnego dnia i w ogóle są bardzo przerażone. Izabela - dzięki za praktyczną poradę. Myślę, że faktycznie na tym się skończy.

Post został pochwalony 0 razy

Mobsterster jak to miałoby być od kranio to wydaje mi się, że po operacji objawy powinny minąć. ADHD to nie wyrok, wręcz przeciwnie czasem okazuje się, samo "zdjęcie winy" z rodziców, udzielenie prostych rad, jak z takimi dziećmi postępować, pomaga dziecku znacznym stopniu.
Poza tym sama nadpobudliwość ruchowa NIE jest objawem ADHD. Dopiero problemy z utrzymaniem uwagi, impulsywnością i nadruchliwością mogą być objawem choroby. Ogólnie jest aż 18 objawów diagnostycznych ADHD, a do stwierdzenia choroby potrzebujemy obecności 12 z nich.
Długa droga przed Wami, ale głowa do góry, najważniejsze, że wiedza pomaga a nie przeszkadza i nawet ta "najgorsza" prawda jest lepsza od nieświadomości.

Post został pochwalony 0 razy

franio no faktycznie "wlozyles kij w mrowisko" Smile

, chyba jestesmy troche przewrazliwieni i moze zle odczytalismy Twoj pierwszy wpis . Najwazniejsze ze nikt nie chce pozbyc sie Frania z przedszkola a wrecz chca pomoc. Napisz co powidizal psycholog. Tomek mial latem diagnostyke w kierunku alergii i m.in byla ocena psychologa. Wiedziala o kranio i oprocz slabej mowy Tomek wypada w testsch bardzo dobrze. Tomek zaczal mowic pozno (kolo 2,5) ale teraz bardzo szybko mowa postepuje. Jest pod opieka logopedy. Psycholog tez zauwazyla duza ruchwilosc dizecka ale nie robila z tego jakiegos problemu. W piatek popytalam troche panie w przedszkolu i okazalo sie ze Tomek jest grzeczny i potrafi sie skupic i uczestniczy w zajeciach - pewno dlatego w domu odreagowuje i nie potrafi usiedizec spokojnie 5 minut.

Post został pochwalony 0 razy

Dopiero dziś będę (może) cokolwiek wiedział. Przedszkolnego psychologa nie było w zeszłym tygodniu, a wizyta u naszej psycholog była przygotowawcza i polegała na wywiadzie ze mną. Dopiero dziś idziemy z dzieciakiem.

Post został pochwalony 0 razy

No więc póki co jednak ulga - Franio nie jest stuknięty Smile

Ma owszem problemy logopedyczne, przez co sprawia czasem gorsze wrażenie, niż w rzeczywistości, ale to w sumie drobiazg. Co do naparzania innych dzieci - okazało się, że jesteśmy beznadziejnymi rodzicami Smile

którzy rozpuścili dzieciaka jak dziadowski bicz. Chowany w domu, gdzie nie je się o stałych porach i nie zawsze wspólnie, po dwóch latach błogiego życia z nianią doznał szoku, wrzucony w tryby przedszkolne, gdzie panuje Ordnung i są jeszcze inne dzieci. Kiedy nagle znalazł się w sytuacji, gdy nie zawsze może robić to, co akurat chce, zareagował jedynym znanym sobie rodzajem kontestacji, tj. biciem wszystkiego, co się rusza. I teraz tylko to trzeba zwalczyć. Co niech będzie przestrogą dla wszystkich, żeby pooperacyjnego dziecka nie traktować za bardzo ulgowo...

Post został pochwalony 0 razy

franio
bardzo sie ciesze za Franio jest normalny i ze to tylko problemy emocjonalne i problem z odnalezeiniem sie w nowym srodowisku. Skoro panie przedszkolanki chca byc pomocne to mysle ze szybko sie uporacie z problemem.
No to my tez jestesmy beznadziejnymi rodzicami bo u nas tez nie jada sie wspolnie i o stalych porach , ja wrecz biegam za Tomkiem (bo on niejadek) i wciskam jedzenie. O dziwo w przedszkolu siedzi i sam je z innymi dziecmi.

Post został pochwalony 0 razy

Hej! Franio dodatkowo dostał się w ręce pani psycholog przedszkolnej. Ta przedwczoraj ostatecznie potwierdziła, że wszystko jest najzupełniej OK.
Swoją drogą Franio bardzo się poprawił. Myślę, że spora zasługa w tym, że wzięliśmy go w karby, m.in. koniec z jedzeniem przed telewizorem i podkarmianiem w biegu Smile

Post został pochwalony 0 razy

Franio , to naprawde swietna wiadomosc ze Franio jest normalny Smile

. Czy Franio byl niejadkiem ze karmiliscie go przed TV czy w biegu? Pytam bo moj Tomek nigdy nie chcial jesc i trzeba go bylo zabawiac i niestety nadal sam nie chce jesc (oprocz przedszkola). On niestety wolno zawsze przybieral na wadze i nie mam odwagi zrobic czegos takiego zeby nie dac mu nic jesc to zawola. Zreszta ma przyklady po przymusowych glodowkach do KT i wtedy tez nie wolal jedzenia , a na imprezach rodzinnych to potrafi caly dzien nie domagac sie jedzenia - nie ma czasu wiec nie wiem czy na niego to dobra metoda - przeglodzic. Mozesz mi zdradzic jak nauczyliscie Frania jesc w cywilizowany sposob Smile

Post został pochwalony 0 razy

jeśli Franio zdradzi swoje metody z jedzeniem na Frania,też chętnie skorzystam, bo mamy spory problem z synem. Nie chce jeść nic konkretnego, słodycze tylko. No i oczywiście musi być tysiąc różnych zajęć, żeby jaśniepan otworzył buzie. A ma już 2 lata i 7 m-cy prawie. Smile

Post został pochwalony 0 razy

Nie chciałbym, żeby zrobił się offtop, ale powiedzmy, że podciągniemy to pod temat "Niebezpieczeństwa związane z nazbyt pobłażliwym traktowaniem dzieci po operacji" Smile

Mówienie o "jedzeniu w cywilizowany sposób" jest jeszcze niestety trochę na wyrost, ale faktycznie pewna poprawa nastąpiła. Franio właściwie nie jest niejadkiem. Tyle, że - fakt jest faktem - nie przykładaliśmy się za bardzo do nauki cywilizowanego jedzenia. Raz, że rzadko jedliśmy razem, na ogół w podgrupach lub zupełnie osobno. Dwa, że dla własnego wygodnictwa karmiliśmy - przy stole lub przy TV. Cóż znacznie szybciej jest pokarmić i mieć spokój, niż pozwolić, żeby sam jadł, ubrudził dokumentnie siebie i wszystko wokół, a zjadł niewiele. A jak już odchodził do zabawy, to oczywiście biegało się za nim z widelczykiem, żeby dziecko coś tam zjadło... Tymczasem wszystkie panie psycholog mówiły, jakie to jest strasznie ważne, żeby wszyscy jedli w tym samym czasie przy stole. No i zaczęliśmy właśnie tak. Z zachwalaniem, że teraz wszyscy ładnie sami jedzą "jak w przedszkolu", a z drugiej strony z twardą zasadą, że jak chce odejść od stołu, to musi powiedzieć, że skończył, a wtedy jedzenie nieodwołalnie znika ze stołu. Nieodwołalnie do następnego posiłku. Idzie opornie, ale efekty są. W przedszkolu też się pod tym względem poprawił.

Post został pochwalony 0 razy

No więc wracając do pierwszych postów to niestety coś jednak jest na rzeczy i zostało to zdiagnozowane. Mianowicie Franio ma zaburzenia integracji sensorycznej (tzw. SI). Tu chwała dla przedszkola, bo właśnie tam wysunęli to przypuszczenie i zrobili wstępne testy. Diagnoza SI w poradni psychologicznej potwierdziła to i dostał skierowanie na zajęcia terapeutyczne plus mnóstwo ćwiczeń do domu.
Jeśli chodzi o rozwój, inteligencję i wszystkie najważniejsze rzeczy, to jest OK, natomiast mówiąc w dużym skrócie chodzi o trudności z koordynacją wrażeń z wszystkich zmysłów naraz. Wiąże się z tym właśnie nadpobudliwość, trudności z koncentracją, trudności z małą motoryką (łapanie piłki itp.), podwyższony próg bólu (stąd m.in. niebezpieczne zachowania) i jeszcze parę innych drobiazgów, odbieranych na ogół jako niegrzeczność.

Neurochirurg na ostatniej wizycie stwierdził, że najpewniej w ten sposób odzywają się teraz uciski w ostatnim okresie przed operacją.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez franio dnia 2013-05-16, w całości zmieniany 1 raz

oj, to mnie teraz żeś zmartwił, byłam u psychologa z Filipem i w przedszkolu i tak prywatnie, obaj stwierdzili, że jest nadpobudliwy i specyficzny i tyle, a tu sobie czytam co to SI i okazuje się że u Filipa występuje 90 % wymienionych tam objawów, chyba muszę iść do jeszcze jakiegoś psychologa i zrobić te testy

Post został pochwalony 0 razy

Nie każdy psycholog robi diagnozę SI, trzeba najpierw popytać. Niestety, niełatwo też dostać się na zajęcia terapeutyczne. Przyjdzie chyba szukać prywatnych.

Post został pochwalony 0 razy

Franio, a gdzie w Warszawie robią diagnozę SI?
Bo ja z moimi chłopcami dojeżdżam do stolicy na integrację sensoryczną ale takiej fachowej diagnozy czy testów nie mieli...

Post został pochwalony 0 razy

Np. na Nowogrodzkiej 10/6

[link widoczny dla zalogowanych]

Zajmuje się tym p. Joanna Zapalska-Brud. Jest to poradnia, pod którą podlega nasze przedszkole, bardzo fajnie.

Post został pochwalony 0 razy